Ankara Yaban Hayatına Dair

Sonbahar kışa sokuldukça havalar da iyice soğumaya başladı. Güneşli, ılık bir havada kurmuştum foto kapanı. 1 hafta içinde rüzgârlar hızlandı, bulutlar çoğaldı, yağmurlar başladı. Hava oldukça soğuk artık. Bozkır ayazı... Uzakta parıldayan, Ankara'nın ışıkları. ODTÜ ormanında çam ve sedirlerle örülü bir tepe burası. Önceki hafta büyük ümitlerle kurduğum kapanımdan hiçbir şey alamayınca buraya da pek de ümitli kurduğumu söyleyemem. Ancak hafta sırasında çok özel bir arkadaş edindim. Bugün onunla gittik kontrole ve bu güzel tilki ve yaban tavşanı kareleriyle karşılaştık. -Kendisinin şans getirdiğine inanıyorum.- Sonrasında kurmak için yeni bir yer ararken birden yağmur başladı, hızlandı ve ıslandık. Çamur içinde ayakkabılar yüzünden umarım yurttan söz işitmeyiz ve umarım hasta olmayız. Olursak da bugünü hafızamızda daha ayrı ölümsüz kılar, o ayrı. 🙂 

Belirtmek istediğim ayrı bir konu var o da ''başıboş ve yabanileşmiş köpekler''. Balıkesir'de, bizim köyde hiç bu tarz bir sorun olmadığından konuyla ilgili yalnızca paylaşımlar kadar bilgi sahibiydim. Ancak ne yazık ki burada bizzat gözlemledim. Geçen haftalarda çam ormanı içinde yola birden 2 köpek fırladı ve kaybolmaları da bir oldu. İkisinin de kulakları dimdikti ve bir kurt kadar konsantreydiler kovalamacaya. Sanırım kovaladıkları hayvan bir yaban tavşanıydı ama tam göremedim. Umarım yakalayamamışlardır çünkü yetişirlerse tavşanı hayatta bırakacaklarını sanmıyorum. Burası avcılığa tamamen kapalı, izole bir alan. Köpek sorunu olmasa müthiş bir yaban tavşanı popülasyonu barındıracağına inanıyorum. Beraberinde vaşak gibi bir yırtıcıyı bile koruyabilir ODTÜ ormanı..