Türkiye’de bazı subasar ormanlar Samsun (Hacıosman), Samsun (Terme),
Sakarya (Hendek-Süleymaniye), Sinop (Sarıkum), Kırklareli (iğneada), Bursa (Karacabey-
Ovakurusu), İzmit (Büyükderbent) olarak sıralanabilir. Su basar ormanlar, sulak
alanlar içinde sınıflandırılmakta ve yağmur ormanlarından sonra dünyanın en
üretken ekosistemleri arasında yer almaktadır.
Ramsar sözleşmesine göre sulak alanlar; "alçak gelgitte derinliği
altı metreyi aşmayan deniz suyu alanlarını da kapsamak üzere, doğal ya da
yapay, sürekli ya da geçici, durgun ya da akar, tatlı, acı ya da tuzlu bütün
sular ile bataklık, sazlık, ıslak çayırlar ve turbalıklar" olarak
tanımlanmaktadır. Sulak alanlar içinde yer alan su basar ormanlar ise "6 m
ve daha uzun boylu odunsu bitkiler, nemcil vejetasyon, ıslak veya her
vejetasyon döneminde su ile doygun toprakların bulunduğu alanlar" olarak tanımlanır.[1]
Yapılan çalışma ile elde edilen verilere göre, subasar
ormanların karasal ormanlara kıyasla çok daha fazla kök karbon ve azot stoku
bulunmaktadır. [2]
Biyoçeşitliliğin zengin olduğu, yaban hayatı gelişimini ve biyokimyasal süreçlerinin hızlı olduğu orman
ekosistemleridir.
Su basar ormanında hangi türler görülebilir?
Dişbudak (Fraxinus), akçaağaç (Acer), bazı meşe türleri, Sığla
Ağacı (Liquidambar orientalis Mill.) ve Kızılağaç (Alnus) gibi türler görülmektedir. [3]
Su basar ormanlarında önemli çalışmalar yapılmaktadır. Samsun - Terme Subasar Ormanında Kızılağaç
Gençleştirme Çalışmaları adlı YL tezi bunlardan biri olarak görülmektedir.[4]
.jpg)
0 Yorumlar
Yorumunuz İçin Teşekkürler..